Aambeien

Aambeien (vertaald uit het Grieks - bloedingen) zijn een veel voorkomende ziekte die optreedt als gevolg van een toename van aambei -knooppunten in het anale kanaal. Onder ongunstige omstandigheden treedt in hemorrhoidale weefsels voor, wat leidt tot een toename van de grootte van hemorrhoidale knooppunten en de vernietiging van de ligamenten en spieren, die knooppunten in de anus houden.

De hemorrhoidale knooppunten bestaan uit caverneuze karren en bevinden zich in de vorm van 3 pads in de anus (dit zijn interne knooppunten) en 3 kussens in het perineum nabij het anale kanaal (externe knooppunten).

De interne aambeien worden onderscheiden, wanneer alleen interne hemorrhoidale knooppunten worden vergroot en extern, wanneer externe knooppunten worden verhoogd. Er is ook een toename van de gelijktijdige en externe knooppunten tegelijkertijd, dan kunnen we praten over gecombineerde aambeien.

Bovendien worden twee soorten aambeien onderscheiden - primair en secundair. Primair treedt op als gevolg van een toename van de intra-abdominale druk, tijdens de zwangerschap, zwaar fysiek werk, zittend werk, frequente constipatie, misbruik van kruidig, gerookt voedsel, alcohol. Secundair verschijnt als gevolg van andere ziekten, bijvoorbeeld met cirrose van de lever, tumoren, wat leidt tot een schending van de veneuze uitstroom van bloed uit het bekken en het rectum. Chronische en acute aambeien worden ook onderscheiden. Acute vorm is meestal een complicatie van chronische aambeien. Aambeien lijden aan meer dan 10% van de volwassen bevolking van de planeet.

De oorzaken van aambeien

De meeste experts zijn het erover eens dat de belangrijkste oorzaak van aambeien de disfunctie is van de vaten van het lagere rectum, wat leidt tot een toename van de bloedstroom en de stagnatie ervan in de aderen van het rectum, waardoor de hemorregie -knooppunten toenemen. Een andere factor bij het optreden van aambeien is de zo -gekalde mechanische factor. Onder invloed van nadelige factoren en verhoogde aambei -knooppunten is er een geleidelijke vernietiging van het ligamentaire en gespierde apparaat, dat de knooppunten in de anus houdt. Aldus, als gevolg van een toename van hemorrhoidale knooppunten, evenals dystrofische veranderingen in de ligamenten en spieren die ze binnen houden, beginnen ze naar de rand van het anale kanaal te schakelen en uit de anus te vallen.

Dit is echter slechts een van de mogelijke factoren, bovendien worden de volgende oorzaken van aambeien opgemerkt:

• erfelijke aanleg voor aambeien;
• frequente constipatie;
• diarree;
• langdurig zitten in het toilet, belasten tijdens ontlasting;
• zwangerschap en bevalling;
• overmatige consumptie van kruidig, ingeblikt voedsel dat irritatie in het anale gebied veroorzaakt;
• frequent gebruik van sterke koffie, thee, alcohol;
• zittend, vaker een zittende levensstijl;
• sterke fysieke activiteit;
• gewichtheffen;
• overgewicht;
• anale seks;
• stressvolle situaties;
• Ziekten van de bekkenorganen.

Symptomen van aambeien

Gewoonlijk ontwikkelen aambeien zich geleidelijk, in het beginfase, wordt ongemak alleen gevoeld met darmstoornissen, na intense fysieke inspanning, oververhitting of hypothermie. Meestal verloopt aambeien in chronische vorm met periodieke exacerbaties.

De eerste symptomen van aambeien worden gemanifesteerd door een gevoel van ongemak in de anus, licht anale jeuk, brandend, een gevoel van ernst, een gevoel van een vreemd lichaam verschijnt, de afgifte van helder rood bloed tijdens ontlasting. Vanwege de uitbreiding en dunner worden van de wanden van de grotachtige vaten, worden kleine pauzes gevormd, waardoor het bloeden verschijnt. Deze symptomen kunnen een persoon enkele jaren lastig vallen. Geleidelijk worden de symptomen verbeterd, verschijnt de pijn tijdens ontlasting, bloedsecretie tijdens ontlasting, pijn tijdens het lopen en tijdens het zitten, bloedvlekken kunnen in de ontlasting worden waargenomen. De geleidelijke toename van hemorrhoidale knooppunten en de ontwikkeling van dystrofische processen in het spierligamentische apparaat veroorzaakt de verplaatsing van de knooppunten in de string van het anale gat. Dit leidt tot hun verlies. Tegen deze achtergrond kan bloedarmoede, algemene zwakte, kortademigheid, een snelle hartslag, een afname van hemoglobine in het bloed worden waargenomen.

Chronische aambeien zijn verdeeld in vier fasen:

• De eerste fase wordt gekenmerkt door de vorming van hemorrhoidale knooppunten in het rectum, niet uit de anus uitsteken. Ongemak kan worden waargenomen tijdens ontlasting, er kan ook bloedingen zijn. Deze symptomen van aambeien kunnen echter niet altijd worden waargenomen.
• In de tweede fase vallen aambeien tijdens ontlasting uit de anus, maar vestigden zich alleen. De knooppunten nemen in grootte toe, wat leidt tot het feit dat de wanden van de slijmvliezen van de knoop dunner zijn en constant bloeden tijdens ontlasting. Patiënten klagen vaak over verbranding in de anus.
• In de derde fase houdt het gespierde ligamentische apparaten de knooppunten in het anale kanaal vast, maar dystrofische veranderingen voorkomen de normale vermindering van deze spier, de anale sluitspier verzwakt, zodat de knooppunten die tijdens ontlasting zijn gevallen onafhankelijk moeten worden aangepast. Sterk jeuk is bezorgd, er wordt overvloedige bloedingen waargenomen. Bloedverlies kan leiden tot een scherpe afname van de hemoglobinespiegels in het bloed.
• De vierde fase wordt gekenmerkt door het feit dat de hemorrhoidale knooppunten en het slijmvlies van het rectum eruit vallen met de minste fysieke inspanningen. In dit stadium wordt het spierligamentische apparaat van het anale kanaal vernietigd, dat de knooppunten vasthield. Er zijn trombose van hemorrhoidale knooppunten, overvloedige bloedingen, onvrijwillige ontlading van vloeibare ontlasting, slijm.

Acute aambeien zijn meestal een complicatie van chronische aambeien en verloopt met trombose van de externe en interne pijnlijk oedemateuze hemorrhoidale knooppunten. Er zijn drie fasen van acute aambeien.

• Op de eerste manier voelen patiënten zich brandend in het gebied van de anale opening, vooral na ontlasting, hemorrhoidale knooppunten zijn klein van grootte, pijnlijk tijdens palpatie.
• In de tweede fase van de pijn in de anus worden ze constant waargenomen, geïntensiveerd tijdens het lopen en in een zittende positie, de palpatie van de verdichte ontstoken hemorrhoidale knooppunten is zeer pijnlijk, de lichaamstemperatuur stijgt.
• De derde fase wordt gekenmerkt door zwelling van de anus, trombose strekt zich uit tot hemorrhoidale knooppunten, knooppunten krijgen een karmozijnrode of donkere kersenkleur, de pijn is zeer intens.

Met elke vorm van de ziekte is tijdige behandeling van aambeien vereist, bij afwezigheid ervan zijn de gevallen knooppunten geleidelijk necrotisch, de slijmvliezen worden ulcerated, wat kan leiden tot acute paraproctitis.

Diagnose van aambeien

Aambeien worden gediagnosticeerd bij het onderzoeken van de anus van de patiënt. Externe hemorrhoidale knooppunten worden bepaald in de vorm van rand rond de anus. In de eerste fase van de ziekte zijn de interne hemorrhoidale knooppunten moeilijk te bepalen, en met de ontwikkeling van de ziekte beginnen ze te verschijnen in het lumen van het anale kanaal, wanneer ze gespannen zijn, kunnen ze eruit vallen. De belangrijkste diagnose van aambeien omvat:

• palpatie van het rectum;
• De rectoromanoscopie wordt uitgevoerd om het slijmvlies van het rectum en de lagere sigmoïde darm te inspecteren;
• Colonoscopie wordt uitgevoerd om de toestand van het rectumslijmvlies te bepalen;
• Anoscopie, uitgevoerd met aambeien, maakt het mogelijk om de aanwezigheid, locatie en mate van toename van interne knooppunten te beoordelen. Met behulp van anoscopie wordt de behandelingsmethode gemaakt.

Dergelijke complexe studies stellen u ook in staat om de bijbehorende ziekten van het maagdarmkanaal te identificeren en, indien nodig, te behandelen.

Aambeibehandeling

De keuze van de methode voor het behandelen van aambeien hangt af van het stadium van de ziekte, de mate van ernst van symptomen, evenals van de aanwezigheid van gelijktijdige ziekten. Een uitgebreide behandeling wordt meestal uitgevoerd voor de behandeling van aambeien.

In het beginfase zijn chronische aambeien (1e en 2e fasen) onderworpen aan conservatieve behandeling gericht op het bestrijden van exacerbaties die gepaard gaan met bloeden om pijn te elimineren. Als u op tijd begint met de behandeling, kan dit het verloop van de ontwikkeling van de ziekte erg vertragen. Het is heel belangrijk om te voldoen aan een speciaal dieet en het juiste dieet, met regelmatige stoelgang. Scherpe, kruidige, vette gerechten, alcohol moet worden uitgesloten van het dieet. Het is noodzakelijk om producten te consumeren die rijk zijn aan groentevezels (verse groenten, graan, graangewassen), zemelen, meer mineraalwater drinken, regelmatig sporten, de anus wassen met koel water na ontlasting. Zonder naleving van deze regels voor verergering van de ziekte zullen vaker worden herhaald.

Hemorrhoid -behandeling maakt met succes gebruik van zowel algemene als lokale pijnstillers, zalfkompressen, ontstekingsremmende en flebotone medicijnen. Kaarsen worden voornamelijk gebruikt voor interne aambeien, zalven - met extern.

In aanwezigheid van jeuk en andere pijn wordt het aanbevolen om rectale kaarsen met anesthesine te gebruiken op basis van cacao- of lanoline -olie. Bij de behandeling van chronische aambeien worden kaarsen met trombine gebruikt. Pijnsyndromen geassocieerd met inflammatoire processen in een trombusknoop of in de omliggende weefsels worden verwijderd met behulp van niet -narcotische analgetica, evenals lokale gecombineerde pijnstillers in de vorm van zalven en gels.

MAS -kompressen worden aangebracht op het omliggende knooppunt van de stof om ontstekingen te verlichten. Trombose van hemorrhoidale knooppunten wordt behandeld met het gebruik van gecombineerde medicijnen, met pijnstillers, ontstekingsremmende en trombolytische componenten die ontstekingen in de knooppunten verlichten.

Voor bloedingen worden hemostatische geneesmiddelen gebruikt, die worden geabsorbeerd wanneer ze in het anale kanaal worden geïntroduceerd en een film vormen die bloedingen van de knooppunten blokkeert. Artsen schrijven ook flebotone medicijnen voor die de toon van bloedvaten verhogen.

Om de efficiëntie van lokale medicijnen te verhogen, is het noodzakelijk om middelen te ontvangen die de toon van veneuze vaten verbeteren en trombose voorkomen. In chronische vormen van aambeien kan het gebruik van gecombineerde medicamenteuze therapie een positief tijdelijk effect geven.

Minimaal invasieve methoden voor het behandelen van aambeien, uitgevoerd op een poliklinische basis, worden steeds wijdverbreider. De bewerking is nodig als de patiënt aambei -knooppunten heeft die niet op hun plaats kunnen worden gecorrigeerd, ernstige rectale pijn, jeuk, bloedingen. Voor de behandeling van patiënten van de 1e en 2e stadia van aambeien worden de volgende methoden gebruikt:

• sclerotherapie (de introductie van een scleroserende stof in het knooppunt van het schip van het schip);
• Focus infrarood coagulatie (blootstelling aan thermische energie op een knooppunt, waardoor een binding van een vat wordt veroorzaakt door de verdamping van intracellulair water);
• Ligerende aambeien met latexringen (op de basis van de knooppunten wordt een ring gegooid, waardoor een schending van de bloedtoevoer wordt veroorzaakt, waardoor de knooppunten worden afgewezen);
• Cryotherapie (het knooppunt bevriezen gedurende 2-3 minuten, waarna deze sterft).

Een andere veel voorkomende methode voor het behandelen van aambeien is de Longo -methode (afkorting van het gebied van het rectale slijmvlies boven het aambei). Chirurgische verwijdering van knooppunten (hemorrhoidctomie) is aangegeven in de 3e en 4e stadia van de ziekte, in aanwezigheid van grote knooppunten, overvloedige bloedingen, gelijktijdige ziekten van het rectum. Onlangs begon de methode van hemorrhoidctomie door een nietje (beugels) te gebruiken - een cirkelvormige oplegging van haakjes aan uitsteeksel van anorectale slijmvlies met behulp van een nietje.

Opgemerkt moet worden dat met al hun lage traumatische en onbeduidende pijn (behalve aambeien) van deze manipulaties, na hun gedrag, complicaties kunnen ontstaan, namelijk: terugval van de ziekte, rectale bloeding, ernstige pijn, paraproctitis.

Het is belangrijk om te onthouden dat de symptomen van aambeien manifestaties kunnen zijn van andere ziekten, zoals anorectale bloedingen, tumoren van het rectum en het anale kanaal, anale scheur, endometriose, dikke darmletsel, anaal kanaal en vele anderen. Daarom stelt bij de eerste verschijning van de bovenstaande symptomen het bezoek aan de dokter niet uit.

Thuis, om zwelling en pijn te verminderen, met aambeien, worden vijftien -minuten baden 3 keer per dag na ontlasting weergegeven. Een oplossing van kaliumpermanganaat (kaliumpermanganaat), of een afkooksel van medicinale kruiden - brandnetels, scheuren, klaver en gras van de peper hooglander, kan aan het water worden toegevoegd. In de apotheek kunt u een speciale anti -agemorrode collectie kopen.

Bij de behandeling van aambeien worden folk -remedies heel vaak gebruikt, maar zonder een arts te raadplegen, kan zelfmedicatie leiden tot ongewenste gevolgen. Aambeien bij zwangere vrouwen worden alleen behandeld onder toezicht van een arts, onder alle omstandigheden, traditionele geneeskunde mag tijdens de zwangerschap niet worden gebruikt.

Aambeienpreventie

Preventie van de ontwikkeling van aambeien, zowel vóór de ontwikkeling van de ziekte als na de operatie, bestaat uit het normaliseren van de activiteit van het spijsverteringskanaal, naleving van een klein calorieëndieet en de behandeling van constipatie. Om de vorming van aambeien te voorkomen, is het noodzakelijk om de normale werking van de darmen te garanderen, te vechten met ontlastingstoornissen en overspanning tijdens ontlasting te voorkomen.

Je moet ook goed eten, zoveel mogelijk mineraalwater consumeren, het gebruik van kruidige, kruidige en ingelegde voedingsmiddelen, alcohol beperken die bloedstroom in het bekken veroorzaken, de hygiëneregels observeren, de anus met koel water na ontlasting wassen, regelmatig fysieke oefeningen doen. U moet hypothermie vermijden. Als je elk uur zit, is het de moeite waard om een paar fysieke oefeningen uit te voeren. Zwangere vrouwen worden aanbevolen gymnastiek, wandelen.

Aambeien bij zwangere vrouwen

Heel vaak verschijnen aambeien tijdens het laatste trimester van de zwangerschap en de bevalling. De oorzaken van aambeien is een piercing van de verhoogde baarmoeder van de darmaders, wat leidt tot een verslechtering van de bloedstroom door de darmen en van het perineum. Wenen neemt in diameter toe en verander de vorm. Periodieke constipatie bij zwangere vrouwen kan ook het uiterlijk van aambeien veroorzaken.

Bij de meeste vrouwen vinden de symptomen van aambeien echter plaats in de postpartum -periode, daarom wordt aangenomen dat de oorzaken van aambeien hormonale veranderingen kunnen zijn. Aambeien moeten onmiddellijk worden behandeld nadat de eerste symptomen zijn gedetecteerd. Het is belangrijk om met constipatie om te gaan, bijvoorbeeld, drugs gebruiken om ontlasting te verlichten, hygiëne -regels te observeren (de anus wassen na ontlasting). Aambeien worden hoofdzakelijk extern gebruikt in de vorm van zalven en kaarsen. Chirurgische interventie wordt alleen in ernstige gevallen uitgevoerd.

Aambeienpreventie moet worden uitgevoerd vanaf de eerste dagen van de zwangerschap - maak een competent dieet om constipatie te voorkomen, geen strakke riemen te dragen, meer tijd in de frisse lucht door te brengen en wandelingen te lopen.